De ontdekking van Priscilla Dunstan

Priscilla's gave voor het herkennen van geluid

Vanaf de leeftijd van vijf jaar vertoonde Priscilla een ongewone relatie met geluid. Al een heel goed violiste, hoorde ze éénmaal een muziekstuk van Mozart en kon het dan in zijn geheel naspelen. Haar vader, directeur van het onderwijskundig onderzoekscentrum van de Universiteit van New South Wales, ontdekte dat zijn dochter een eidetisch geheugen had - een fotografisch geheugen voor geluid. 

Tijdens haar tienerjaren toerde Priscilla door Europa en Australië als talentvol concert violiste. Priscilla bracht vervolgens meer dan 10 jaar door in de wereld van de opera. Haar talent als mezzo-sopraan verdiepte haar begrip van geluid geproduceerd door het lichaam.  

De geboorte van zoon Tomas 

Door haar instinkten als moeder en haar gevoel voor geluid kreeg Priscilla steeds meer het idee dat de huiltjes van haar zoon niet slechts willekeurige geluiden waren. Ze hield verschillende combinaties van geluiden bij in een dagboekje en observeerde de reactie's van Tom op diverse manieren om hem weer gerust te stellen. Uitendelijk kon Priscilla duidelijke patronen herkennen en kon ze aangeven hoe de verschillende huiltjes een hele specifieke behoefte aangaven.

Onderzoek

Na haar eigen ervaringen met Tom werd haar theorie getest met meer dan duizend baby's van meer dan dertig nationaliteiten. Negen jaar van observaties en interventieonderzoek leidde uiteindelijk tot drie onafhankelijke internationale onderzoeken. Deze bevestigden alle drie het bestaan van een universele babytaal - de Dunstan Babytaal.  

De Oprah Winfrey Show

In 2006 heeft Priscilla haar ontdekking wereldkundig gemaakt tijdens een Oprah Winfrey Show. De Dunstan babytaalmethode heeft impact gehad op ouders van over de hele wereld.  Nu ook in Nederland.